Silent Hill: ThailanD
ยินดีต้อนรับสู่ เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Silent Hill ประเทศไทย เนื่องจากระบบยังไม่เข้าที่เท่าที่ควร ระบบรูปภาพหายไปบางส่วนทำให้ไม่สามารถโชว์รูปภาพได้ในบางกระทู้ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ขอให้มีความสุขในการรับชมเว็บครับ

Join the forum, it's quick and easy

Silent Hill: ThailanD
ยินดีต้อนรับสู่ เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Silent Hill ประเทศไทย เนื่องจากระบบยังไม่เข้าที่เท่าที่ควร ระบบรูปภาพหายไปบางส่วนทำให้ไม่สามารถโชว์รูปภาพได้ในบางกระทู้ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ขอให้มีความสุขในการรับชมเว็บครับ
Silent Hill: ThailanD
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน

3 posters

Go down

บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน Empty บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน

ตั้งหัวข้อ by posy Fri Feb 22, 2013 9:39 pm

สวัสดีค่ะแฟนคลับไซเลนท์ ฮิล ทุกคน


ใครที่เคยเล่น Silent Hill 4:The Room ก็คงจะรู้กันดีสินะคะ ว่าในฉาก Forest World นั้น เราจะพบตัวอักษรประหลาดสีแดงที่วาดไว้ตามจุดต่างๆ ทั้งต้นไม้ ก้อนหิน หรือกระทั่งกำแพงข้าง Wish House ช่วงแรกเฮนรี่ไม่สามารถอ่านได้ แต่ต่อมาไอลีนจะเป็นคนอ่านอักษรเหล่านั้นให้ฟัง เธออ่านได้เพราะเคยเรียนโบราณคดีมาก่อน ซึ่งเนื้อหาของข้อความเหล่านั้นก็คือบันทึกของวอลเตอร์นั่นเอง

_______________________________________________________________________________

October 1st

ผมเริ่มเขียนบันทึกของตัวเอง แม้รู้ดีว่าจะไม่มีใครเห็นบันทึกนี้ และยิ่งผมเป็นคนชอบเขียนหนังสืออีกด้วย ดังนั้นผมจึงระบายความคิดความรู้สึกออกมาในบันทึกนี้ ผมอยากให้ความคิดของผมเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้ โดยหวังว่าสักวันจะมีคนมาพบแล้วอ่านมัน ผมจึงไม่เขียนลงบนกระดาษ แต่เขียนลงบนก้อนหินและต้นไม้แทน

________________________________________________________________________________

October 2nd

ในที่สุดผมก็ได้พบเพื่อน เขาชื่อ บ๊อบ เรามักจะเล่นด้วยกัน ออกไปนอก Wish House ไปยังสุสานในป่า ผมรู้ดีว่าการออกไปนอก Wish House นั้นผิดกฎ แต่ยังไงผมก็ชอบที่จะทำมันอยู่ดี ในตอนหลังแอนดรูว์มาพบเราเข้า แล้วตีพวกเรา เขาบอกว่ามันคือการลงโทษ

_________________________________________________________________________________

October 3rd

เราสองคนออกไปนอก Wish House อีกครั้ง ครั้งนี้ผมเจอหินก้อนใหญ่ที่ทุกคนเรียกว่า Mother Stone ผมชอบหินนี้ แม้ว่ามันจะให้ความรู้สึกที่น่ากลัวก็ตาม สุดท้ายเมื่อเวลาสนุกจบลง พวกเราก็โดนแอนดรูว์ตีอีกแล้ว

__________________________________________________________________________________

October 4th

แอนดรูว์ตีผมบ่อยเกินไปแล้ว ต่อให้พระเจ้าก็ทนเรื่องแบบนี้ไม่ไหวหรอกนะ ผมชักจะเหม็นขี้หน้าเขาแล้วสิ

___________________________________________________________________________________

October 5th

อีกครั้งที่ผมถูกแอนดรูว์ตี โลกนี้ช่างยุติธรรม ผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแท้ๆ เจ้าหมูตอนนั่นทำตามอำเภอใจตัวเองชัดๆ ผมเกลียดมันที่สุด!

____________________________________________________________________________________

October 6th

ที่ Wish House เริ่มสอนเรื่องการอ่าน เด็กคนไหนที่ไม่เข้าใจในคัมภีร์ของลัทธิจะถูกส่งไปยังคุกน้ำ ไม่กี่วันเพื่อนของผมถูกส่งไปที่นั่นตั้งหลายคน

น่ากลัวชะมัดเลย หวังว่าผมคงไม่เป็นหนึ่งในนั้นนะ

____________________________________________________________________________________

October 13th

ผมอ่านมันไม่ได้ สุดท้ายผมเลยโดนขังไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ

วันนี้พวกลัทธิปล่อยผมออกมาแล้ว แต่ จอห์น เพื่อนของผมยังอยู่ในคุกนั้น พรุ่งนี้จะมีบทเรียนเรื่องการอ่านอีก ผมควรจะฝึกอ่านมันให้มากขึ้นสินะ ผมเข็ดขยาดคุกนี่จริงๆ

_____________________________________________________________________________________

October 14th

วันนี้ผมต้องอ่านเรื่อง สัตย์สาบานทั้ง 21 พิธีกรรมที่จะเรียกพระแม่ศักดิ์สิทธิ์ ถือว่าความพยายามของผมไม่สูญเปล่า ผมอ่านมันได้ดีพอสมควร ดีใจจัง

______________________________________________________________________________________

October 15th

บ๊อบตายแล้ว ผมว่าเจ้าแอนดรูว์นั่นแหละฆ่าเขา

_______________________________________________________________________________________

October 16th

หลังจากที่แอนดรูว์ฆ่าบ๊อบ ก็มีคนสำคัญของลัทธิมายัง Wish House หนึ่งในนั้นคือ ดาห์เลีย กิลเลซพี เธอมาหาเพื่อนของเธอ เลโอนาร์ด วูล์ฟ

ทำไมคนสำคัญพวกนี้ถึงมาตอนที่มีการฆ่าเกิดขึ้นนะ?

________________________________________________________________________________________

October 17th

ผมผิดหวังในตัวทุกคน ผมแค่ต้องการให้ใครสักคนมาอยู่ข้างๆ แต่ไม่มีใครเลย แม้กระทั่งแม่ ผมกำลังจะกลายเป็นเด็กมีปัญหาแล้ว จนเมื่อดาห์เลียที่เสียใจไปกับผมเล่าให้ฟังว่าแม่ของผมอยู่ในสถานที่ที่ผมเกิด นั่นก็คือแอชฟิลด์ แต่แม่หลับอยู่ มีแค่ผมคนเดียวที่จะปลุกแม่ได้...ผมรู้แล้วล่ะว่าอยากทำอะไรต่อจากนี้

_________________________________________________________________________________________

October 18th

คนในลัทธิเริ่มจะโหดร้ายกันมากขึ้นทุกที เพื่อนผมหลายคนรวมถึงตัวผมถูกนำตัวไปขังในคุกน้ำ ทั้งๆ ที่บางคนไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ยังไงก็เถอะ ผมจะอดทน เพื่อแม่ที่กำลังรอผมอยู่ ผมพยายามคิดแบบนั้น แต่แอนดรูว์ยังตามมาหลอกหลอนผมถึงห้องขัง แถมบังคับให้ดื่มน้ำที่มีปลิงอยู่ในนั้นเข้าไป ตอนนี้ผมเกลียดมันโดยบริสุทธิ์ใจแล้ว เมื่อไหร่มันจะตายๆ ไปเสียที

การอยู่ในห้องขังนานๆ มันทำให้ผมประสาท ผมเลยขลุกอยู่แต่บนเตียงจินตนาการถึงวันที่ได้พบแม่ ตอนนั้นเองผมได้ยินเสียงคนห้องข้างๆ คุยกัน เขาบอกว่ามีห้องเก็บศพอยู่ถัดจากห้องอาหาร แล้วคนครัวก็นำเนื้อคนตายมาทำอาหารให้เรากิน!

ตอนนี้ผมชักอยากคายสตูว์ที่เพิ่งกินไปซะแล้วสิ

__________________________________________________________________________________________

October 21th

ตอนนี้พวกเขาอนุญาติให้ผมออกไปได้เฉพาะวันอาทิตย์ วันที่มีบทเรียนเรื่องการอ่านคัมภีร์ ผมอ่านได้ดีขึ้นและเข้าใจคัมภีร์เหล่านั้นมากขึ้น เรื่องคงไปถึงหูดาห์เลียแล้ว เพราะหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็มาหาผม บอกว่าถ้าผมอ่านเรื่องสัตย์สาบานทั้ง 21 แล้วเข้าใจได้ดี ผมจะได้พบแม่

___________________________________________________________________________________________

October 28th

ดาห์เลียรักษาคำพูด ผมจึงได้ออกจาก Wish House เดินทางไปยังแอชฟิลด์ ผมมารู้ซึ้งวันนี้เองว่าที่ครูสอนนั้นเป็นความจริง ผู้คนข้างนอกทำตัวแย่กับผมไม่ต่างจากแอนดรูว์ ผมกลัวพวกเขา แต่ก็แข็งใจเดินทางไปถึงอพาร์ทเมนต์ ทุกคนบอกว่าผมเกิดที่นี่ ที่ห้อง 302 ผมพยายามเคาะเรียก แต่ไม่มีใครตอบ

บางทีแม่อาจจะหลับอยู่

____________________________________________________________________________________________

February 10th

ผมเดินทางไปแอชฟิลด์อีกรอบ คราวนี้แม่ก็ยังไม่ตื่น นั่นทำให้ผมรู้ซึ้งว่าทำไมดาห์เลียถึงให้ผมอ่านเรื่องสัตย์สาบานทั้ง 21 พิธีกรรมนั่นจะเรียกแม่ของผมมาได้

พอกลับมาถึง Wish House ไอ้แอนดรูว์ก็ตีผมอีกแล้ว ผมเจ็บจนแทบจะลืมไปแล้วว่าตัวเองคิดจะทำอะไรต่อไป

_____________________________________________________________________________________________

March 17th

ผมไม่ค่อยได้เขียนบันทึกบ่อยเหมือนเดิมแล้ว นี่เป็นครั้งที่ 4 ที่ผมจะเดินทางไปหาแม่ ผมเคาะเรียกแม่ ครั้งนี้ประตูเปิดออก ผมหลงดีใจอยู่ตั้งนาน แต่ก็เก้อ เพราะแม่ไม่ได้อยู่ที่นั่น คนแถวนั้นบอกผมว่ามีคนเช่าห้องนี้อยู่ แล้วคนๆ นั้นก็ไม่ใช่ผู้หญิง

ผมเสียใจจนไม่รู้จะพูดยังไง

ผมรับไม่ได้ที่จะต้องอยู่คนเดียว

แต่ผมก็ไม่เชื่อว่าดาห์เลียจะโกหกผม

เธอบอกว่าแม่อยู่ในห้องที่ผมเกิด

นั่นหมายถึงว่าแม่ของผมคือห้องนี้หรือ

เธอหลับอยู่ใช่ไหม?

งั้นต่อจากนี้ผมคงต้องปลุกเธอ เพราะผมอยากอยู่กับแม่เหลือเกิน

ผมจะต้องทำพิธีกรรมพิธีกรรมสัตย์สาบันทั้ง 21 ให้ได้

ผมต้องทำ

___________________________________________________________________________________


อ้างอิง : http://www.thaibiohazard.com/forum/viewtopic.php?f=49&t=731124&p=975410

# อันนี้เราไม่ได้เขียนตามในเกมซะทีเดียวนะคะ เพราะตอนเล่นเกมไม่ได้เก็บรายละเอียดในส่วนนี้ เราอ่านในแบบที่เป็นภาษาไทย ซึ่งดูเหมือนเป็นการเล่าผ่านโดยบุคคลที่สามมากกว่าบันทึกส่วนตัว เราเลยดัดแปลงซะใหม่ ให้ดูเหมือนเป็นบันทึกของวอลเตอร์ไปเลย
posy
posy
Admin Facebook
Admin Facebook

จำนวนข้อความ : 66
พลังแห่งพระเจ้า : 98
Like People : 17
Join date : 31/01/2013
Age : 25
. : Rebbie The Rabbit

ขึ้นไปข้างบน Go down

บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน Empty Re: บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน

ตั้งหัวข้อ by Sun The Bones Sat Feb 23, 2013 7:36 am

อ่านหมดแล้วก็น้ำตาคลอไปด้วยครับ
ผมมีความรู้สึกเดียวกบวอลเตอร์เลยครับ ในตอนนี้
ผมจากบ้านมาไกลมาก เพียงแต่ของผมมันไม่ได้โหดแบบนี้
เขียนได้ดีมากครับ
Sun The Bones
Sun The Bones
Moderators
Moderators

จำนวนข้อความ : 84
พลังแห่งพระเจ้า : 157
Like People : 18
Join date : 21/11/2012
Age : 27
ที่อยู่ : Planet Earth
. : Nurse

http://sunthebones.forumth.com/

ขึ้นไปข้างบน Go down

บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน Empty Re: บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน

ตั้งหัวข้อ by somshai Sat Aug 10, 2013 1:12 am

แล้วโซ๋ที่ล็อกประตูห้อง 302 นี้เป็นฝีมือใครหรือครับ
somshai
somshai
นักเดินทาง
นักเดินทาง

จำนวนข้อความ : 4
พลังแห่งพระเจ้า : 4
Like People : 0
Join date : 09/08/2013
. : Rebbie The Rabbit

ขึ้นไปข้างบน Go down

บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน Empty Re: บันทึกของวอลเตอร์ ซัลลิแวน

ตั้งหัวข้อ by posy Sat Aug 10, 2013 7:12 pm

somshai พิมพ์ว่า:แล้วโซ๋ที่ล็อกประตูห้อง 302 นี้เป็นฝีมือใครหรือครับ
 ก็ของวอลเตอร์นั่นแหละค่ะ -O-
posy
posy
Admin Facebook
Admin Facebook

จำนวนข้อความ : 66
พลังแห่งพระเจ้า : 98
Like People : 17
Join date : 31/01/2013
Age : 25
. : Rebbie The Rabbit

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน


 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ